Οδοντικά εμφυτεύματα

Τα οδοντικά εμφυτεύματα, είναι ο τομέας αιχμής στην οδοντιατρική επιστήμη. Δίνουν λύση σε όλες τις περιπτώσεις απώλειας δοντιών, από ένα μεμονωμένο κενό, μέχρι έλλειψη όλων των δοντιών ταυτόχρονα σε άνω και κάτω γνάθο

Είναι πλήρως βιοσυμβατές ριζόμορφες κατασκευές από καθαρό τιτάνιο, οι οποίες τοποθετούνται με συγκεκριμένη χειρουργική τεχνική στο οστό της γνάθου, αντίστοιχα με τα δόντια που έχουν χαθεί. Μετά από την τοποθέτησή τους, υπάρχει ένα στάδιο αναμονής (από 2,5 μέχρι και 5 ή 6 μήνες, αναλόγως με το εάν έχει πραγματοποιηθεί αναγεννητική τεχνική αναπλήρωσης του χαμένου οστού). Αφού περάσει αυτό το διάστημα, τοποθετείται η προσθετική εργασία επάνω στο εμφύτευμα και η εργασία μπαίνει στην διαδικασία της σύγκλεισης και μάσησης.

Οι νωδές περιοχές μετά από τις εξαγωγές των δοντιών, πρέπει οπωσδήποτε να καλύπτονται και να μην μένουν κενά στους φραγμούς, τα οποία μπορεί σε σύντομο χρονικό διάστημα να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα. Αυτά αφορούν προβλήματα στην διάταξη και την θέση των γειτονικών δοντιών (αραιοδοντία, κλίση προς τα μπροστά η πίσω, υπερέκφυση) και γενικότερα επιπλοκές στην σύγκλειση των φραγμών και σε προχωρημένο στάδιο, γενικευμένα περιοδοντικά προβλήματα και κόπωση των μυών της μάσησης.

Η τοποθέτηση είναι ανώδυνη και διεγχειρητικά και μετεγχειρητικά. Εξαίρεση μπορεί να αποτελούν οι περιπτώσεις όπου χρειάζεται και η ταυτόχρονη αναγέννηση του οστού με μοσχεύματα, η οποία και πάλι είναι κατά πολύ ανεκτή από τους ασθενείς. Στην καλή πορεία που έχουν οι ασθενείς συμβάλλουν η όσο γίνεται ατραυματική τοποθέτηση των εμφυτευμάτων καθώς και η λήψη μετεγχειρητικής αγωγής που ηρεμεί τον ασθενή και προλαμβάνει την μόλυνση από τα μικρόβια του στόματος.

Οπωσδήποτε εμφυτεύματα για πολλούς λόγους.

Α) Με τα εμφυτεύματα, όλα τα δόντια λειτουργούν «αυτόνομα», και οι μεσοδόντιοι χώροι μεταξύ τους είναι ιδανικοί και επιδεκτικοί στα μέσα στοματικής υγιεινής. Στις γέφυρες, τα δόντια είναι ενωμένα μεταξύ τους και λειτουργούν «σαν ένα σώμα» (η κινητικότητα του ενός επιβαρύνει και τα υπόλοιπα) και δεν αφήνουν χώρο για την διατήρηση της στοματικής υγιεινής.

Β) Με τα εμφυτεύματα, το οστό της γνάθο στην περιοχή τοποθέτησης, παραμένει σταθερό σε όγκο, ενώ με τις γέφυρες το οστό στην περιοχή του ελλείποντος δοντιού απορροφάται και αργά ή γρήγορα, δημιουργεί αισθητικά προβλήματα και θέματα κατακράτησης τροφών.

Γ) Με τα εμφυτεύματα, οποιαδήποτε επιπλοκή αντιμετωπίζεται πολύ εύκολα, επειδή οι εργασίες (εμφυτευματικές στεφάνες και στεφάνες στα φυσικά δόντια) είναι χωρισμένες μεταξύ τους. Στην περίπτωση των γεφυρών, οποιοδήποτε πρόβλημα προκύψει σε κάποιο από τα στηρίγματα, θα πρέπει να αφαιρεθεί και να επαναληφθεί ολόκληρη η εργασία.

Δ) Καλύτερη απόδοση των μαλακών ιστών γύρω από τις εργασίες, συνεπώς πιο φυσικό το αισθητικό αποτέλεσμα.

Τα εμφυτεύματα μπορούν να δώσουν λύση σε όλες τις κατηγορίες προσθετικής και να συνδυαστούν με μεμονωμένες στεφάνες, γέφυρες, ολικές ακίνητες αποκαταστάσεις και ολικές οδοντοστοιχίες εμφυτευματικά στηριζόμενες.